EJD wint de ZRB!

Nadat we op de Hollandia hadden laten zien dat we toch wel een beetje in het veld lagen, hebben we de afgelopen twee weken getraind om op de ZRB ons nog een keer te kunnen bewijzen. We waren deze twee weken begonnen met skiffen en dubbeltweeën, met als conclusie dat we héél erg blij waren dat Long ons weer kon sturen toen Leonoor terug kwam van haar weekje stenen hakken. Helaas kunnen we hem niet meer zien, want hij ligt nu verstopt in het puntje van onze mooie nieuwe boot: het Contract! Maar we horen zijn zoetgevooisde stemmetje gelukkig nog wel! 


Na een belabberde start, was het Long die ons door de eerste 400 meter van onze eerste wedstrijd van het weekend van de ZRB heen schreeuwde. Na onze killer 30 lagen we gelukkig weer naast de Argoboot die ons op de varsity met 20 sec versloeg. De rest van de wedstrijd hebben we ons aan het raceplan gehouden en zijn we als eerste over de finish gevaren! Maar, zo’n voorwedstrijd zegt niets, behalve dat je best kapot kan gaan aan 2K en onze tegenstanders zagen dat wij ook iets kunnen. 
        In de andere voorwedstrijd roeide opeens een een tweede/derdejaars bootje van de bakker vooraan. Dit bakkerbootje kon helaas wel starten, met als gevolg dat we in de finale een bootlengte achter de geur van aluminium blikken aan roeiden. De race van dezelfde ochtend had ons het vertrouwen gegeven dat we ons hier wel naartoe konden trappen. We liepen tussen 400 en 1500 stukje bij beetje in op de bakker en vooral uit op de rest van het veld. De andere Delftse dames roken echter de finish ook en vluchtten voor ons uit de finish over, met slechts twee seconden voorsprong. Wel hebben de roeisters aan deze race een mooi persoonlijk record overgehouden: 07:39,68. Als roeisters konden we geen pap meer zeggen, maar we zijn Ricks erg dankbaar dat hij het voor ons opnam tegenover de bakkercoaches: “Makkelijk hè? Winnen van een sjaarsploeg.”


Zondag begon lekker vroeg, maar na onze wedstrijden van zaterdag hadden we ontzettend veel zin om te winnen en dat moest vandaag maar eens gebeuren. Nu riepen alle andere ploegen dat natuurlijk ook, dus moesten we realistisch blijven. We hadden zaterdag twee keer 2K gevaren, terwijl dat even veel was als we daarvoor in vier weken aan wedstrijdervaring hadden opgedaan. Onze tegenstanders hadden de dag ervoor meer van hun rust kunnen genieten en we moesten nog steeds alles geven om de A-finale te bereiken. 
        Onze start werd er niet veel beter op met als gevolg dat we na 500 meter nog steeds achter onze enige tegenstander Gyas lagen, maar Long spoorde ons aan en in een paar halen hadden we ze van slag tot boeg ingehaald. Toen we halverwege echter al een paar seconde op Gyas voorlagen, heeft Long ons een beetje gespaard. Geen opzetjes meer, maar alleen doen waar we al mee bezig waren: schuiven en duwen. Met als conclusie: je hoeft niet persé dooddood te gaan op een 2K als je tegenstander maar achter jou dood ligt te gaan.
        Na een heerlijk middagdutje bij TOR moesten we ons weer melden aan de start, met als voornemen dat we nu eerste gingen en blijven liggen van start tot finish. Dit ging in onze eerste twee halen goed, helaas had Gyas weer brutaal de leiding genomen. Er zat niets anders op dan hetzelfde doen als de andere drie wedstrijden van dit weekend, gedurende de race onze tegenstanders inhalen. Gyas verstopte zich echter langs de waterkant dus we moesten er maar op vertrouwen dat we op ze inliepen. Na een killer 40, creatie van Long, waren we er dan eindelijk overheen. Het enige wat we toen nog konden doen, was net zo lang duwen totdat we als eerste de piep van de finish hoorden. Twee seconden lang voelden we ons moe maar de blijdschap overheersde toen Long ons niet het kanaaltje in, maar richting Vidar stuurde. Langzaam werd duidelijk dat we dat blik hadden binnengesleept! En verdiend nog ook! Na vier keer ons uiterste best te hebben gedaan op de wateren van Tilburg, kon dan eindelijk het Venster uit volle borst meegezongen worden. Long kreeg de eer om ook nog even van het water te genieten zonder een boot onder zich. 


‘s Avonds genoten van een heerlijke pizza en ook de daaropvolgende biertjes smaakten erg goed! Ontzettend veel dank aan coaches en Long voor het raceplan en vertrouwen! En aan alle anderen die ons naar dit blik toe geholpen hebben! Dat er nog vele van dit soort momenten mogen volgen.

Kusjes EJD '12